Желтоқсан алаңында,

Сарғайған ескіріп гүл.

Қоғамның тар кеудесі

Әлденеден сескеніп тұр.

Алатау абаданым,

Қарайды аспаныма.

Көз жастың құрғап қалған

Жұмбағын ашқаны ма?

Түркістаннан тұмар алдым,

Дәстүрімді  жалға деп,

Азаттықтың ақ таңын

Алла өзің  қолда деп.

Түркістаннан тәспі алдым,

Иман- шырақ жансын деп.

Жас ұрпақтың жадында

Жәдігерім қалсын деп.

Жұмбағын шешем деп өмірдің,

Сарғайды көңілдің парағы.

Жүректің дауысы жаралы

Ақиқат азайып барады.

Сан-сұрақ сабалап сананы,

Уақытқа құрбан боп күндерім,

Жалғандық жауратып жанымды

Тоңдырды  күртесі түндердің.

Қолжайған  талдарға қараймын,

Жылылық іздеймін жандардан.

Сызданып ататын таңдардан

Қараша,желтоқсан,қаңтардан.

Қиял арман

Кетті түлеп от алып,
Қайдағы бір дүниәуй
Тірлік шықты тұтанып.
Доңыздық пен қоңыздық
Тырбаңдайды өрмелеп
Миығынан күліп тұр
Аспандағы күш алып.

Еркін самал
Тербетеді жас талды,
Көріп тұрмын достарды
Сезіп тұрмын қастарды.
Анау тұста жемқорлық
Мына тұста күншілдік
Алауыздық рушылдық
Екі жүзділік басталды.