Қарлығаштың қатыгездігі

Сан ғасырдың санасында

                                                      қарлығаштың есімі,

                          Нәзіктіктің рәмізі

                                                     хақ тағала шешімі.

                          Жасыл көктем, кең дала         

                                                    құшағымда қызғалдақ

                          Ақша бұлттар төбемде

                                                    жас сәуірдің бесіні.

 

 

                          Қанша сұлу қазақта

                                                   қарлығашқа теңеліп,

                          Құшағында бақыттың

                                                  күйін кешкен кенеліп.

                        Естіледі жер-көктен

                                                 сағыныштың саздары

                        Өзендердің ағысы

                                                әнге жатты бөленіп.

 

                        Қарлығаштың арманы,

                                                қарлығаштың қиялы,

                        Көңілденіп көк аспан

                                               көңілге нұр құяды.

                        Жәудіреген жанарлар

                                                толқытады гүл ерін

                        Нәзік құстың әуені

                                               шарлап ұшты қияны.

 

                        Гүл көктемнің көркі де

                                               қызыл-сары көбелек,

                        Мың сан бояу құлпырған

                                              сезімдерді себелеп.

                        Қызықтаймын қыр қарап

                                              арман құсын ұшырам

                        Жасыл көктем жас бала

                                              орамалын кестелеп.

 

                        Көбелекпен қарлығаш

                                              қандай әсем үйлесім,

                        Жұпары нәр далама

                                              бастап берген күй көшін.

                        Таңырқатып бар маңды

                                              жасындар жүр қыр кезген

                        Шұғылалы шақтарым

                                              аңсап тұрды жыр төсін.

 

                        Гүл таңдайды көбелек

                                              гүлден гүлге ауысып,

                        Қуанышын көктемнің

                                             қанатымен жүр тасып.

                        Өмір сүйген алқызыл

                                             көңіл хошын көтеріп,

                        Өз бақытын олар да

                                             тойлап жатыр жұптасып.       

 

                        Қарап тұрмын ой кешін

                                            көкжиекке, алысқа,

                        Көбелектің тағдыры

кенет түсті тартысқа.

 

                       Шүйіліп кеп қарлығаш

                                          көбелекке тап берді

                       Тұмсығына ілді де,

                                         ұшып кетті алысқа.

 

                       Су сепкендей басылды

                                         менің көктем көңілім,

                       Қиып кетті қарлығаш

                                        көбелектің өмірін.

                       Қарлығаш та қатігез

                                        болар екен таң қалдым

                       Үрейленді үміттер,

         менің аңғал көңілім.

 

                      Көк орай бел көбелек

                                      жасыл дала тұр есте,

                      Аспан асты арпалыс

                                      сыбағаңа, үлеске.

                      Бұлт пен шуақ секілді

                                     өмір осы, бауырым,

                      Шешіледі тағдырлар

                                     тірлік үшін күресте.