Менің күйім...

 

Жалықтым:

Жалаңаш жарнамалардан,

Жаңылтқан телеарналардан,

Ойсыз орталардан,

Опасыз ордалардан.

 

 

Жирендім:

Өмірдің өтірігінен,

Байлардың кекірігнен,

Өктемнің өкірігінен,

Өсектің үшкірігінен,

Сертсіздің секірігінен.

 

Шаршадым:

Жалған күлкілерден,

Адамсыған түлкілерден,

Сезбейтін жүйкелерден,

Жөнсіз жүйелерден,

Жалалы күйлерден,

Сүйексіз шүйкелерден.

 

Қорқамын:

Жалған жасындардан,

Алдамшы «асылдардан»,

Алаңсыз масылдардан,

Қауқарсыз қосындардан.

 

Түңілем:

Білімсіз білектерден,

Жалынсыз жүректерден,

Армансыз түлектерден,

Дәлелсіз деректерден.

Осының барлығы,

Өмірге керекпе екен?

 

Күдіктенем:

Өріссіз өлеңдерден,

Сөлі жоқ сөйлемдерден,

Көріпкел «көсемдерден»,

Шері жоқ «шешендерден»,

Түбірсіз төлемдерден.

 

 

Адастым:

Қауқарсыз қаулылардан,

Айнықпас аурулардан.

Шарасыз шешімдерден,

Шені көп есімдерден,

Өлшеусіз өсімдерден.

 

Өкінем:

Дүдамал дінсіздіктен,

Дүбара үнсіздіктен.

Жөнделмес жөнсіздіктен,

Көп діндіктен,

Көп тілдіктен,

Өзегім өртенді,

Бәріне өкінгендіктен.

 

Ұялам:

Жалаңаш сәндерден,

Мәні жоқ әндерден,

Сезімсіз сазгерден,

Сатылған тәндерден,

Алдайтын балгерден.

 

Қуанам:

Егемен жарлықпенен,

Азғантай айлықпенен.

Ден саулықпенен,

Он саулықпенен,

Ақ жаулықпенен.

 

Үміттенем:

Таласып тірлікпенен,

Таң атар күдікпенен.

Мен жеңіп келемін,

Баршасын үмітпенен.